montazeran

حديث عشق‏: سروده محبوب القلوب❤️

همى هواى تو دارم بسر دقيقه دقيقه‏

 كه در لقاى تو دارم سفر دقيقه دقيقه‏

 بدين اميد سر آيد شبم كه در سحرش‏

 مگر به روى تو افتد نظر دقيقه دقيقه‏

 خيال وصل توام ار نبود آب حياتم‏

 فغان ز آتش سوز جگر دقيقه دقيقه‏

 چه خون دل كه خورد باغبان تا كه دهد

 نهال باغ اميدش ثمر دقيقه دقيقه‏

 چگونه رسم قرارم بود كه از رسمت‏

جهان شود همه زير و زبر دقيقه دقيقه‏

چه طلعت است كه هر جلوه اش ببار آرد

 دوباره عالم بى حد و مر دقيقه دقيقه‏

 چه ملكت است كه با نظم خاص از هرسو

 قواى بى عدد آيد بدر دقيقه دقيقه‏

هزار مرحله را پشت سر نهادم و دارم‏

هزار مرحله خوف و خطر دقيقه دقيقه‏

دل فگار من و زلف چنبرين نگارم‏

كند حكايت از يكدگر دقيقه دقيقه‏

 كه قدر لذت سوز و گداز را داند

 فتد چو مرغك بى بال و پر دقيقه دقيقه‏

بكام دل برسيدن شگفت پنداريست‏

كه ميزند به تن و جان شرر دقيقه دقيقه‏

بطوف كعبه عشق است آسمان و زمينش‏

چنانكه انجم و شمس و قمر دقيقه دقيقه‏

نه ساز عشق كه با عقل و نفس دمساز است‏

بر قص آمده كوه و كمر دقيقه دقيقه‏

حديث عشق اگر خواهى از حسن آموز

كه درس عشق نمايد زبر دقيقه دقيقه

بدان که اساس وجود جهنم، برگرداندن نفس است به اصل خویش .

?نفس، خودش جهنم را میسازد تا ضلالتها را بسوزاند.

شدت جهنم هم به آن مقدار اکتساباتی است که بر نفس تحمیل شده . 

هرکه هیزم بیشتر آتشش بیشتر .

اینجا هم که هستیم تعلقات نمی‌گذارد.

یعنی این تعلقات، هیزم گناه را خیس میکند ونمیگذارد آتش بگیرد.

?حالا که بزور او‌را به واسطه مرگ از  تعلقات جدا کردند آفتاب قیامت هیزم وجودش را خوب خشک میکند وآتش میگیرد .

?در اینجا فریاد میکشد و داد و فغان سر می دهد و میگوید: 

سوختم ،خاکستر شدم .

 ✨قرآن هم فرمود،  روایت هم داریم که جهنمیان به خدا میگویند:

 { رَبِّ ارْجِعُونِ، لَعَلِّي أَعْمَلُ صالِحاً فِيما تَرَكْتُ }

بارالها مرا به دنيا بازگردان .

?یعنی مرا دوباره به قوه و استعداد اولی برگردان.

جواب می شنوند : 

“كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ”

تا شايد به تدارک گذشته عملی صالح به جای آورم.

نکته: (تدارک گذشته یعنی چی؟

 یعنی عقل فطری ذاتی )

❌ به او خطاب می شود كه هرگز نخواهد شد ❌

 ?یاد فرمایش مولایم علامه افتادم، که به این آیه که می رسید سر تکان میداد و خطاب میکرد به حضار و دست می فشرد و میفرمود :

هیچ آیینه دگر آهن نشد

هیچ نانی گندم خرمن نشد

هیچ انگوری دگر غوره نشد

هیچ میوهٔ پخته با کوره نشد

ثمر دادی و این ثمره ی توست که یوم تبلى السرائر است .

چشم باز بشود در می یابی كه در تبلى السرائر  چه خواهد شد.

هر باطن آنجا عين ظاهر می شود .

نمی‌شود آقا خودت را بد ساخته ای!!

حالا …….حالا….. در  دارالحسرة بمان !!