طلب
چه زیبا گفت الله ( جلّ جلاله ) :
« مَن طَلَبَنی وَجَدَنی و مَن وَجَدَنی عَشَقَنی و مَن عَشَقَنی عَشَقتُهُ وَ مَن عَشَقتُهُ قَتَلتُهُ و مَن قَتَلتُهُ فأنا دِیَتُهُ »
⚡️ هر کس مرا طلب کند خواهد یافت و هر که مرا یافت عاشقم می گردد و هر کس عاشقم شد عاشقش می شوم و هر که من عاشقش شوم عاقبت او را شهید ( به شهود رسانیدن ) می کنم و هر که را شهیدش کنم خودم خونبهای او می شوم.
آری‼️
آری‼️
آری‼️
? عشق از اول سرکش و خونین بُوَد / تا گریزد آن که بیرونی بُوَد
#عشق
#شهید
•┈┈••✾☘️?☘️✾••┈┈•
علی
? از دل برآمده ای چند در عظمت مولی علی
امیرمؤمنان علی علیه السلام :
« من آدم اول و نوح اول و آیه جبار و حقیقت اسرار هستم. من صاحب صور و همان نوری هستم که موسی از او هدایت یافت. من همراه نوح و نجات دهنده او و همراه ایوب که مورد امتحان قرار گرفت و شفادهنده او هستم و من قلم اعلى و لوح محفوظ هستم ، من دوست جبرائیل و برگزیده اسرافیل هستم. »
⁉️ کیست که بتواند حقیقت وجودی اسد الله ، مولی علی را آن طور که باید و شاید از طریق الفاظ ترسیم کند؟! قلم این جا رسید و سر بشکست. اگر جن و انس اجماع کنند بر جمع فضایل او ، ضعف قوایشان بنابر عدم احاطه بر ذات ، به ناتوانیشان حکم خواهد کرد.
⭕️ از این سعه ی وجودی چه باید گفت؟! که : نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت ، متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را.
? این حقیر قلیل البضاعت هر از چندی دست به ذکر متواصل زده و طَبَق نیازم را بر سر نهاده و به آستان باب الله می برم که ظرف حاجتم را پر کرده و رقصانمان سازد ولیکن به خاطر کرشمه ی دوست ، فتح بابی حاصل ناید اما همین که لنگ لنگان به سوی بارگاه سيف الله القاطع ، والی الولی ، مُظهر العجايب ، مرتضی علی به حرکت در می آیم گویی :
« کُن فیکون »
? نور ولایت او بر همه ی اشیاء موکَّل است که :
⚡️ گر به ذره نظر لطف بوتراب کند / به آسمان رود و کار آفتاب کند
و این
و این
و این چه سرّیست در کنه کائنات که با ذکر « یا علی » جوش و خروشی به جریان می افتد؟! اینجـــــاست که باید گفت :
?یک دهان خواهم به پهنای فلک / تا بگویم وصف آن رشک ملک
✍ اميرحسين بازیار
#دل_نوشته
#یا_علی
•┈┈••✾☘️?☘️✾••┈┈•
شادابی
? شادابی عارف از نگاه ابن سینا
? « العارفُ هَشٌّ بَشٌّ بَسّام ، یُبَجِّلُ الصَّغیر مِن تواضُعِهِ کَما یُبجِّل الکَبیر و یَنبَسِطُ مِنَ الخامِلِ مِثلَ ما یَنبَسِطُ مِن النَّبیه و کیف لا یَهُشُّ و هو فرحانُ بالحقِّ و بِکُلِّ شیءٍ ؛ فإنّه یَری فیه الحَقَّ و کیف لا یَستَوی و الجَمیعُ عنده سِواسِیَةُ اَهل الرحمةِ قد شَغِلوا بالباطل »
? عارف گشاده رو و خوش برخورد و خندان است. از تواضع ، خردسالان را همچون بزرگسالان گرامی می دارد. از گمنام مانند مشهور با گشاده رویی استقبال می کند.
چگونه گشاده رو نباشد در حالی که او به حق و به هر چیزی مسرور است چون در هر چیزی خدا را می بیند و چگونه گمنام و مشهور را یکسان نبیند در حالی که همگان نزد وی شبیه اهل رحمتند که به باطل اشتغال ورزیده اند؟
? ترجمه و شرح مقامات العارفین ابن سینا ، محمد نیکنام عربشاهی ، ص 172
#نشاط
#شادابی
•┈┈••✾☘️?☘️✾••┈┈•
قدر خودت را بدون
من کیستم